Mezelf opsluiten in de kolfkamer

Dat deed ik toen ik nog werkte binnen de bedrijfswereld.

Ik zocht naar kleine momenten om even op adem te komen.

Na de lunch sloop ik weg van de tafel

en verstopte me vijf minuten in de kolfkamer.

Niet om te kolven 😉

maar om gewoon… niets te doen.

Even liggen, ogen dicht, ademen.

Helemaal niks hoeven.

En eerlijk?

Het gaf me precies genoeg ruimte in mijn hoofd

om daarna weer met frisse energie achter mijn scherm te duiken.

Nu, jaren later, doe ik eigenlijk nog steeds hetzelfde.

Alleen hoef ik me niet meer stiekem terug te trekken.

Rust is nu gewoon onderdeel van mijn werk.

Ik help teams en bedrijven

om diezelfde ruimte te creëren binnen hun werkdag.

Want we kunnen niet blijven doordenderen.

Even niets doen is niet lui, het is herstel, opladen, focussen.

Niet dat ik nu iedereen wil aansporen

om massaal de kolfkamer te reserveren 😄

Maar misschien is dit wél een mooi moment

om even stil te staan bij hoe jij oplaadt op een drukke werkdag.

Nieuwsgierig hoe dat er voor jouw team uit kan zien?

Kijk eens op bedrijfsvitaliteit, of boek een proefles!

Stuur me gerust een berichtje, ik denk graag met je mee! 🌿

Liefs, Claudia